Asıl her şey 30'la birlikte daha güzel oldu. 31'im gerçi, 1.5 yıllık 30 yaş deneyimim var ama bu yıllar 20'lerden daha çok sevdim. Bir kere, kafa yavaş yavaş başa doğru gelmeye başlıyor, eskiden kafana taktığın küçük şeyleri "Amaaan" diyerek kafandan atabiliyorsun. Artık deneme-yanılmalardan sonra ne istediğini tam olarak tanımlayabilir hale gelebiliyorsun ve 10 sene önce istediğin şeyin aslında değersiz olduğunu algılayabiliyorsun. Ve "En güzeli bu" duygusu süper bir kuşkuculuğa çıkarıyor "5 sene önce böyle aptaldıysam, 5 sene sonra ne olacak kimbilir" yolculuğu çok merak ettirici bir sürüven. 20'li yaşların hayhuyu, yerini çok güzel ve eğlenceli bir huzura ve ayakları yere sağlam basmaya bırakıyor.
Hayatta yapacak bir şey bulamadığı için çocuk yapmış olup, "Çocuğa bakarken her şeyi unutuyoruz" kısmı ise şu an çok saçma geliyor. Hayatından zevk alamayan, "Evlilik de sıktı, hadi çocuk yapalım" diyen bir kişi bir sorununu başka bir mutluluk/sorun yumağı ile örtmeye çalışıyor sadece. Hayatta kendine bir yol bulamayıp, o çocuğun sana bir yol sunmasını beklemek acınası. İnsanın kendi kafası salim olmadan çocuk yapmasını, evlenmesini anlamsız buluyorum. Bunlar yapılmış olmak için yapılması gereken şeyler değil, hayat yolculuğunun bir parçası olabilecek (ki olması gereken de demiyorum) şeyler.
31'indeyim, "Kenara para ayırdım" durumum yok. O kadar para kazandığım bir işim yok. Dolayısıyla "Para dert değil, artık istediğimi yapabilirim" durumu yok. Hala aysonu geldiğinde "Aybaşı gelsin de öyle çıkalım dışarı" diye yaşıyorum. Ama bu yaşıma gelecek olsam aynı şeyleri yapardım, çok zevk aldım. Para için çalışmadım zaten, işim beni birçok anlamda tatmin ediyor. Senede iki uluslararası konferansa katılmazsam zaten o sene açısından performansım başarısız sayılıyor. Üç olduğunda da "Evet, bu kabul edilebilir" oluyor. Bunlardan bir tanesinin parası ödeniyor, diğeri ödenmiyor. Yani istesem de istemesem de dünyayı paşa paşa gezmek zorundayım senede iki kere. Bu hem güzel hem de mali olarak zorlayıcı. Zaten yukarıda bahsettiğim aysonu dertlerimden biri bu, 2500'e yakın aldığım işten, yılda 1-2 kere yurtdışı parası ayırmak zorundayım.
0